همیشه شـامـلِ الطافِ بی كـران هـستیم            چرا كه تحـتِ نظـرهای آسمـان هستیم

تو یـادِ مـایی و ما یادِ هر كسی جز تو            تو فكرِ مایی و ما فكرِ آب و نان هستیم

نه از تو حرف شنفتیم و نه سخن گفتیم            هـماره مـایـۀ نـنگـیم ما، زیـان هـستـیم

اگـر كه ابــر تـویی مـا كـویـرِ بی آبـیـم            اگر بهـار تـویی ما همه خـزان هـستیم

كسی كه گـم شده پـشتِ گـنـاه ماهـائـیم            تو آشـكـاری و مائیـم كه نهـان هستـیـم

به انتـظارِ خـودت امـتحـان مكن ما را            كه مـا رفـوزۀ هر بارِ امـتحـان هـستیم

اباالرحـیـم تو هـستی و با وجـودِ تو ما            همیشه صـاحـبِ بابای مهـربـان هستیم

به یـادِ عـمّـۀ ســادات اشـك می ریــزیم            برای عـمّۀ سادات روضه خوان هستیم

بیادِ محـملِ عـریـان و كـوچـه و بـازار            به یادِ نیـزۀ خـورشـیـدِ كـاروان هستیم